Voorbij de prestatiefascinatie: 3 vragen aan Emma Cai

Hoe ervaar jij prestatiefascinatie tijdens jouw schooltijd?

"Tijdens mijn middelbareschooltijd heb ik veel schooldruk ervaren. Zo ben ik in de onderbouw telkens (summa) cum laude overgegaan en vond ik hoge cijfers heel belangrijk, vaak belangrijker dan het leren zelf. Deze druk kwam door mezelf, maar ook vaak door de verwachtingen van mijn omgeving, zoals mijn familie en de maatschappij. Dat zorgde soms ervoor dat ik niet wist of ik wilde presteren vanuit mijn eigen motivatie of vanuit andermans verwachtingen. Ook bij mijn studiekeuze wilde ik vooral de beste en meest uitdagende studie uitkiezen. Alhoewel ik deze dingen steeds meer heb losgelaten door de jaren heen, zorgde het gedurende mijn schooltijd voor veel (overbodige) stress. Daarbij zijn sport, creativiteit, familie, sociaal leven en werk natuurlijk belangrijk."

Wat doe jij zelf al aan (kleine of grote) interventies om af te stappen van het prestatiedenken?

"Op dit moment probeer ik steeds meer beslissingen te maken gebaseerd op waar ik plezier uithaal, in plaats van wat efficiënt of "goed" is. Tevens zie ik nu in dat er naast academische vaardigheden, veel andere factoren zijn die bijdragen aan zowel een succesvol als fijn leven. Als ik een proefwerk of tentamen niet goed maak, vergaat de wereld niet!"

Nu we een ander geluid in dit prestatiedenken laten horen: waar hoop je dat het onderwijs over 5 tot 10jaar staat?

"Idealiter hebben leerlingen over tien jaar meer vrijheid en keuzemogelijkheden in hun onderwijs. Zo moeten ze vrij hun vakkenpakket kunnen samenstellen, verschillende vakken van verschillende onderwijsrichtingen kunnen volgen en genoeg maatwerk krijgen van de school. Daarbij worden er nog maar weinig cijfers uitgedeeld en krijgen leerlingen meer individuele feedback op hun leerproces. We moeten af van het huidig onderwijssysteem waarbij we in hokjes denken en streven naar gelijkwaardig onderwijs voor iedere scholier!"